ปางอุ๋ง..แสนไกลด้วยใจก็ไปถึง: แวะชื้อของฝากจากตลาดเมืองสามหมอก

เรามาถึงตัวเมืองแม่ฮ่องสอนตอนบ่ายสามโมงกว่าแล้ว ที่นี่ไม่ใช่เป้าหมายที่เราจะมาพัก ก็แค่ขับรถวนหนึ่งรอบถามเพื่อนว่าไม่ไปไหว้พระธาตกองมูเหรอเพื่อนบอกมาบ่อย ไม่ขึ้นแล้วหละแต่จะแวะชื้อของฝาก เราก็เลยวนไปจอดหน้าตลาดที่ข้างๆสนามบิน เดินชมตลาด สินค้าก็เหมือนๆบ้านเราแต่ที่เราจะชื้อกันคือถั่วเน่าแผ่นครับ เขาว่าทางนี้อร่อยต้นตำหรับ เห็นเพื่อนชื้อผมก้อชื้อ แม่ยายชอบย่างใส่น้ำนมจีน หอมอร่อยดี เสร็จจากช็อบปิ้งก็เดินทางต่อครับ ผมก็คิดไปถึงอดีตสมัยก่อนเคยมาจัดนิทรรศการเมืองสามหมอกช่วงหน้าหนาว มานอนหลายวัน และเคยพาพี่สาวพี่ชายที่ร่วมทำงานมาตลอนทัวร์กัน มานอนที่โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์เพื่อนเป็นครูที่นั่น นานแล้วตอนนี้พี่ๆเป็นผอ.และเพื่อนก็ย้ายมาเป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัยในเชียงใหม่ อดีตยังตราตรึงก็เล่าให้เพื่อนที่ขับรถมาฟัง ส่วนเพื่อนก็ไม่น้อยหน้ามีหลานชายมาบรรจุเป็นตำรวจที่นี่ก็มาเยี่ยมมาเที่ยวบ่อย แต่ไม่ถึงรักไทย ปางอุ๋งสักที่ วันนี้เราจะไปถึงกันในไม่กี่อีกนาทีครับ